خداوند در سوره صاد آیه 1 و 2 می فرماید:

«ص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ؛ بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ»

صاد؛ سوگند به قرآن شریف صاحب اندرز؛ که کافران همچنان در سرکشی و خلافند

شان نزول:
امام باقر (علیه السلام) مى‏ فرماید: ابوجهل و جماعتى از قریش نزد ابوطالب عموى پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمدند و گفتند: فرزند برادرت ما را آزار داده و خدایان ما را نیز ناراحت ساخته‏ است! او را بخوان و به او دستور ده دست از خدایان ما بردارد تا ما هم ناسزا به خداى او نگوئیم! ابوطالب کسى را خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرستاد، هنگامى که پیامبر (صلی الله علیه و آله) وارد خانه شد و به اطراف اطاق نگاه کرد دید کسى جز مشرکان در کنار ابوطالب نیست، گفت: "السلام على من اتبع الهدى‏"، سلام بر کسانى که پیرو هدایتند! سپس نشست. ابوطالب سخنان آنها را براى پیامبر (صلی الله علیه و آله) شرح داد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) در جواب فرمود: آیا آنها حاضرند جمله‏ اى را با من موافقت کنند و در سایه آن بر تمام عرب پیشى گیرند و حکومت کنند؟! ابوجهل (که از این سخن به وجد آمده بود) گفت: بله موافقیم، منظورت کدام جمله است؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: "تقولون لا اله الا اللَّه" بگوئید معبودى جز اللَّه نیست. هنگامى که حضار این جمله را شنیدند، آن چنان وحشت کردند که انگشتها در گوش گذاردند و با سرعت خارج شدند، و مى‏ گفتند، چنین چیزى را تا کنون نشنیده ‏ایم، این یک دروغ است. اینجا بود که این آیات آغازین سوره "صاد" نازل شد.(تبیان)