اَلا وَ اِنَّ الشَّيْطانَ قَدْ ذَمَرَ حِزْبَهُ، وَ اسْتَجْلَبَ جَلَبَهُ،
هش داريد كه شيطان گروهش را برانگيخته، و ارتش خود را از هر سو گرد آورده،
لِيَعُودَ الْجَوْرُ اِلى اَوْطانِهِ، وَ يَرْجِعَ الْباطِلُ اِلى نِصابِهِ. وَ اللّهِ ما
تا ستمگرى به محلش، و باطل به جايش برگردد. به خدا قسم آنان
اَنْكَرُوا عَلَىَّ مُنْكَراً، وَلا جَعَلُوا بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ نَصِفاً، وَ اِنَّهُمْ لَيَطْلُبُونَ
ناشايسته اى از من نديدند، و بين من و خودشان انصاف ندادند، و از من حقى را مى خواهند كه خود
حَقّاً هُمْ تَرَكُوهُ، وَ دَماً هُمْ سَفَكُوهُ. فَلَئِنْ كُنْتُ شَريكَهُمْ فيهِ فَاِنَّ لَهُمْ
ترك آن كرده اند، و خونى را مى جويند كه خود ريخته اند. اگر در اين خونريزى همكارشان بودم پس خودشان
لَنَصيبَهُمْ مِنْهُ، وَ لَئِنْ كانُوا وَلُوهُ دُونى فَمَا التَّبِعَةُ اِلاّ عِنْدَهُمْ،
هم از اين خونريزى نصيب دارند، و اگر بدون دخالت داشتن من خود عهده دار آن بودند عقوبتى جز بر آنان نيست،
وَ اِنَّ اَعْظَمَ حُجَّتِهِمْ لَعَلى اَنْفُسِهِمْ. يَرْتَضِعُونَ اُمّاً قَدْ فَطَمَتْ،
و بزرگترين دليلشان به ضرر خود آنهاست. از پستانى كه خشك شده شير مى خواهند،
وَ يُحْيُونَ بِدْعَةً قَدْ اُميتَتْ. ياخَيْبَةَ الدّاعى! مَنْ دَعا؟
و زنده كردن بدعتى را كه مرده است مى طلبند. آه چه دعوت كننده زيانكارى! دعوت كننده كيست؟
وَ اِلامَ اُجيبَ؟ وَاِنّى لَراض بِحُجَّةِ اللّهِ عَلَيْهِمْ، وَ عِلْمِهِ فيهِمْ.
و به چه چيز اجابت مى شود؟ من به حجت خدا و آگاهى او درباره اينان راضيم.

فَاِنْ اَبَوْا اَعْطَيْتُهُمْ حَدَّ السَّيْفِ، وَ كَفى بِهِ شافِياً مِنَ الْباطِلِ،
اگر سر برتابند تيغ تيز حواله آنان مى كنم، كه درمان ايشان از باطل است،
وَ ناصِراً لِلْحَقِّ. و مِنَ الْعَجَبِ بَعْثُهُمْ اِلَىَّ اَنْ اَبْرُزَ لِلطِّعانِ،
و يارى دهنده حق. شگفتا! از من مى خواهند به ميدان جنگ آيم،
وَ اَنْ اَصْبِرَ لِلْجِلادِ! هَبِلَتْهُمُ الْهَبُولُ، لَقَدْ كُنْتُ وَ ما اُهَدَّدُ بِالْحَرْبِ،
و در نبرد با آنان صبر ورزم! مادر به عزايشان بنشيند، تاكنون كسى مرا از نبرد نترسانده،
وَلاَ اُرْهَبُ بِالضَّرْبِ. وَ اِنِّى لَعَلى يَقين مِنْ رَبّى، وَ غَيْرِ شُبْهَة
و از شمشير به وحشت نينداخته. من به پروردگارم يقين دارم، و شبهه اى در
مِنْ دينى.
دينـم نـدارم.

ترجه استاد حسین انصاریان